Ulica Józefa Pieprzyka otrzymała nazwę Józefa Pieprzyka

W Swarzędzu na terenie nowej Wsi od lat jest ulica Józefa Pieprzyka. Wojewoda Wielkopolski wystąpił z zaleceniem zmiany nazwy tej ulicy, gdyż według jego danych upamiętnia ona Józefa Pieprzyka (1901-1965)  –  kolejarza, działacza PPR, PZPR, posła na Sejm Ustawodawczy i Sejm I kadencji PRL przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu, dyrektora Okręgu Kolei Państwowych w Poznaniu.  Nazwisko Józefa Pieprzyka znalazło się na liście zawierającej m.in.  nazwy ulic, które powinny zostać zmienione na mocy ustawy dekomunizacyjnej.

Ponieważ  w materiałach Urzędu nie było uchwały nadającej nazwę ulicy wspomnianej osobie, Rada Miejska w dniu 6  sierpnia podjęła nazwę w sprawie nadania ulicy Józefa Pieprzyka nazwę ulicy im. Józefa Pieprzyka.

Ponieważ zależy nam, żeby przybliżyć naszym mieszkańcom  patronów  naszych ulic przedstawiamy najważniejsze informacje o Józefie Pieprzyku – aktualnym  patronie ulicy w Swarzędzu na terenie Nowej Wsi.

Józef Pieprzyk – urodził się 13 września 1917 roku w Babkowicach (powiat gostyński, gmina Pępowo), 5 lipca 1997 roku zmarł w Poznaniu. W roku 1950 ukończył studia socjologiczne na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1968 obronił na UAM rozprawę doktorską, pisaną pod kierunkiem prof. dr Józefa Burszty pt. Elementy wiejskie w kulturze miasta Poznania. Zawodowe życie poświęcił dziennikarstwu, w latach 1946-1968 był dziennikarzem Głosu Wielkopolskiego, następnie twórcą i długoletnim kierownikiem Ośrodka Dokumentacji Prasowej w Poznaniu. Na łamach Głosu Wielkopolskiego popularyzował mniej znane ale atrakcyjne dla czytelników postacie i wydarzenia z dziejów Wielkopolski. Był wielkim miłośnikiem’ Wielkopolski, z pasją dokumentował dzieje i tradycje kulturowe regionu, działał w Wielkopolskim Towarzystwie Ludoznawczym. Jego zawodową działalność charakteryzowała ustawiczna walka o właściwą rangę Wielkopolski, odpowiadającą jej znaczeniu w kraju. Socjolog, wybitny publicysta. znawca dziejów kultury ludowej, autor wielu naukowych i popularnonaukowych opracowań poświęconych Wielkopolsce, w tym m.in. książkowych. Wielkopolskie Towarzystwo Kulturalne wydało w roku 1976 jego opracowanie Miasta i gminy województwa poznańskiego – najpełniejsze kompendium wiedzy o regionie tamtych czasów, którego celem było inspirowanie inicjatyw społeczno-kulturalnych nawiązujących do tradycji regionalnych i lokalnych poszczególnych miejscowości. Z kolei Wielkopolscy zacni i nicponie, wydane w Poznaniu w 1988r., to barwna opowieść spisana z dawnych akt sądowych i innych źródeł. Kolekcja ponad stu opowieści przedstawiających mniej i bardziej znane postacie z historii Poznania i regionu poznańskiego, które zasłynęły zarówno chwalebnymi, jak i wstydliwymi czynami. W ostatniej książce Dzieje gminy Pępowo pod Panem (Muzeum bł. Edmunda Bojanowskiego w Grabonogu, 1995) w zamierzeniu autora miała to być pierwsza część historii ziem tworzących gminę Pępowo od zamierzchłych czasów do uwłaszczenia w XIX wieku.

Sprawa zmiany nazwy ulicy z Pieprzyka na Pieprzyka wywołuje szereg refleksji. Dobrze, że udało zapobiec się wielu problemom związanym ze zmianą nazwy ulicy. Mieszkańcy uniknęli szeregu komplikacji.  Oczywiście nikt nie neguje zmiany nazw ulic, którym patronowali zbrodniarze komunistyczni. Kimś takim nie był jednak Józef Pieprzyk – działacz robotniczy, organizator sieci kolejowej w Wielkopolsce po II wojnie światowej. Jego nieszczęściem było, że był aktywny i jego dorosłe życie przypadło na wyjątkowo trudny okres w naszej historii.